Νέο όνομα αλλά και νέα πατρίδα για τον Axel Wilner(γνωστότερο κυρίως ως The Field,πέραν των λογής παράπλευρων ψευδώνυμων που χρησιμοποιεί κατά καιρούς ανάλογα με τα projects του).Αφήνοντας τη Στοκχόλμη για χάρη του Βερολίνου, παρουσιάζει τη νέα του δουλειά που σε ψυλλιάζει πως μάλλον είναι βαριά ερωτοχτυπημένος, είτε με κάποιο συνάνθρωπό του είτε με τους αναλογικούς του συνθετητές που του επιτρέπουν να ευαγγελιστεί μέσω μιας παραλίγο drone φιλολογίας τη λατρεία του για το γερμανικό ήχο της δεκαετίας του εβδομήντα, τσιμπολογώντας τόσο από τη μυθολογία του kraurock όσο και από τις γραφές του Brian Eno και των Kraftwerk.Αφήνοντας πίσω του τη minimal/tech house ρητορική, καταπιάνεται είτε με πιο αφαιρετικές συνθέσεις (Cries), είτε με πρωτόγονα techno σχεδιάσματα(Lost In The Mirror), φιλοδοξώντας να αποδώσει φόρο τιμής στις επιρροές του και να διεκδικήσει μια θέση στο πάνθεον των αναβιωτών της ηλεκτρονικής σχολής που τελικά, έκανε ζημιά σε πολλούς…Και το κάνει καλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου