Ο Μάιος αγκομαχάει και ξύνει πάλι πληγές,τις γλυκαίνει με κονιάκ και μπύρες, τις πικραίνει με τζιν(απ’το καλό) μα δεν ξορκίζονται.Το αίμα μου εδώ και χρόνια δε λέει να πήξει με τίποτα, δε μπλέκω σε καυγάδες, φυλάγομαι.Από το ίδιο ποτήρι πίνουν θεοί και δαίμονες αλλά κανείς δε λέει “γεια μας”.Φυλάγονται όλοι τους.Στην πόλη μου, είμαι πιο ξένος κι απ’τους μετανάστες.Δε μιλάω πολύ, έτσι κι αλλιώς, οι ρίμες μου τέλειωσαν και ψάχνω για καινούριες.Με σκοτώνουν τα γιατί που δε μπορώ να απαντήσω.Αλλά απόψε η Fleury έβγαλε εισιτήριο και θα έρθει να με συναντήσει.Αγάπες μου, ο κόσμος δεν τελειώνει εδώ.Όλα θα σας τα πω, λίγη υπομονή μονάχα.Να, έρχεται ο Jeffrey Lee αγκαλιά με την ‘Ολγα Ρόμπαρντς.Καλή αντάμωση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου